sama siebie nie rozumiem ...

siedze i placze z bezsilnosci placze nad  soba...nad tym ze nie moge sobie poradzic z wszytskim caly swiat z dnia na dzien coraz bardziej mnie przygnebia sa chwile kiedy sie smieje...tylko te spedzone z przyjaciolmi ...robie to dla nich zeby sie nie martwili ale kiedy przychodze do domu zamykam sie w swoim pokoju i godzinami leze sluchajac ciszy...bo na nic innego nie mam sil ...siadam przed komputerem tylko po to zeby miec komu powiedziec o tym jak starsznie mi zle...czasami sie zastanawiam po co ja w ogole zyje...skoro nikogo nie uszczesliwiam...rodzicom nie wynagradzam niczym tego ze o mnie dbaja i mnie wychowuja...nie ucze sie ...bo nie mam po prostu sily ..uwierzcie mi NIE MAM SIL!!! nie mam skad czerpac tych sil...dlatego moze mi ich brakuje ......lza za lza splywa po policzku ...po co to w ogole pisze..przeciez nie chce sie nikomu zalic...powoli zaczyna mi brakowac sil nawet na myslenie ...leze i nie czuje ze zyje...brak wiary w cokolowiek...optymizm co to jest?? kiedys gdzies w glebi we mnie tkwil ...nie znam juz go...zaprzyjaznilam sie ze lzami...kiedy poplacze jest mi przez chwilke lzej...-p